म_मरेको_दिन

म मरेको दिन
साथीभाई छरछिमेक
अनि केही आफन्त भेला होला
आँखामा आशु लिइ
म जस्तै टपक्क टिपिएका
रँगीचँगी फुललाइ उनेर
भिराइयला मेरा घाँटीमा
बर्साउलान् फुलका गुच्छा
मेरा स्तिर एकलव्य लाशमा
शोकका धुनहरु बज्ला
कात्रोमा बेरेर कफन ओढाइ
हरियो बाँसमा बाधेर
बोक्लान् चार काधँमा
एकोहोरो शँख बजाउदै
झर्लान खोल्चीको बाटो हुदै
दुइ चार जाना मलामी सँगै
पुराइएला निर्जन घाटमा
सिसा झै दह्रो मेरो चिसो शरिर
बसाउलान् काठका चितामा
दनकाउला आगोका लाफ्काहरु
शहास नरहेको कलेवर
सधैका लागी खरानी बन्ला
मलामीहरु गुनगुनाउला
फ्याकला दुइ चार शब्द
कहिल्य नगरेको तारिफ गर्ला
जीउदो हुदा घाउमा नुन छर्कने आफ्नत
दुइ चार दिन नुन छोड्ला
तर यता
बुडेसकालको सहारा ठानेको
आफुले पुरा नगरेको सपना मानेको
मेरो बा-आमामा के बित्ला ??
आफु भन्दा अघी छोरा मरेको देख्दा
मेरो दिदी बहिनीमा को बित्ला
राखी बाँधी दिने हात नै नरहँदा
केही सान्तव्ना दिएर सम्झाउला
मेरो घरपरिवारलाइ
सायद यस्तै यस्तै होला
मैले संसार छाडेको दिन
कोही हाँस्ला कोइ रोलान
म अभागी मरेको दिन